ÇOCUKLAR LÜTFEN! ÖZÜR
I.
Herkes uykuda bir ben ayaktayým
Gece ayazýnda nöbet tutmaktayým
Ne bayramým olur ne haftam ne ayým
Söylemesi zor ama ben de bir babayým
Dara düþmüþ hayvan, sokaktaki sefil
Her derdin çaresiyim, kendime rezil
Yetiþeme evine, ezil de ezil
Evlatlara bir sebep bulamýyorum
Eþim var, yuvam var, caným var benim de
Düþler ve umutlar raks eder tenimde
Her istek bir çentik atsa da beynimde
Törpüden baþkasýný yapamýyorum
Arzular bir yumak, depreþedursun
Karanlýk gecelerde hedef olursun
Düþünürsün dünü, bugünü, yarýný
Ve indikçe derinlerde kaybolursun
II.
Nöbet bu kutsal, helal kýlar aþýmý
Garibin cebinden alýrým maaþýmý
Þerefli bir sevda alsa ya baþýmý
Karýn tokluðuna can veriyorum
Ne paraya ne makamadýr tamahým
Tokluða þükretmeli affet Allah’ým
Gün ýþýr üstüme gelir de sabahým
Umulmaz arzulara can veriyorum
Nasýl da unutmuþlar þerefi, arý
Bu vatan bize Ata’mýn yadigârý
Bedeli candýr, þehit kokar rüzgârý
Ot tüten bozkýrýna kurban olurum
III.
Her kurþun bir ölüm, ardý sýra aðýtlar
Yaþlý ve çocuklar, taze gelin damatlar
Ýsyankâr kayalarda gizlenmiþ cellâtlar
Gün görmedik kuytulara can veriyorum
Kabrimin bir ucu Van bir ucu Edirne
Ben vatan aþýðýyým, ötesi kime ne
Yürekler daðlanýr hak yolunda gidene
Þehidime, gazime selam veriyorum
IV
Polissem insaným, beþer de þaþar
Nöbet sessizleþir, gözlerim taþar
Nefretim kabarýr, boyumu aþar
Vakitli vakitsiz can veriyorum
Bir kere aðlar bin kere gülerim
Belki buralardan erken giderim
Cennette açan gülleri dererim
Kýzýl bir örtüde eve dönerim
Sözümü tutamadým biliyorum
Çocuklar lütfen! Özür diliyorum…
13.03.2013 BURSA
Ertuðrul GÜVENDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
yıldızlardan öte Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.