Gece karanlýðý kucaklarken
kýzýlca parlaklýðýn arasýnda bir suret belirir
Mavi, masmavi iken birdenbire siyah bir pelerine bürünür
sonra bütün pencerelerden rüzgar eser
Düþ evlerin yýkýlýr...
Gözlerin zifiri karanlýkta bile olsa maviye hasret
Bir tebessüm oluþur hüzün dolu yüzünde
Ah o siyah gecede siyah, ýssýz rüyalar
Birden bire ürperirim...
Mecnun bulunur kalbim oyulsa
Þiir bulunur yüreðime dokunulsa
Hadi þimdi bir dokun bakalým ne var solumda
Okyanuslarýn mavisi kadar sevgin var gönlüm de
Sýðmýyor taþýyor yüreðimden
Ben oluyorum sen,
Sen bensin ben de sen
…
Ahhh sevgili anladýn mý? Bendeki seni.
Hadi þimdide az geceye doðru eðil
Yýldýzlarýn uzak olduðu ama zifiri karanlýðýn göðsünde yatan geceye
Her ne kadar uzak olsan da yýldýzlar gibisin bende
Iþýðýn hep üzerim de, gün nasýl hapis oluyorsa geceye,
Ben de kayboluyorum sende
Sen düþtün aklýma ve bak bir yýldýz daha kaydý üzerimde
Hiç düþmez miyim diyorum senin yüreðine,
Bir kez olsun bir cemrede sana düþmez mi?
Dört mevsim hayatýn hep kýþ mýdýr yoksa?
Havada soluduðum oksijenimsin, yokluðunda öldüren, varlýðýnda yaþatan
Her nefeste ciðerlerime soluduðum-sun sen
Sen bensin benim içimde
Ben oluyorsun her çekiþte
Ahh sevgilim umutlarým zaman zaman tükense de,
Kýrýlan kalbimin her parçasý sevdi seni
Yanmasýn yüreðimde senli anýlar
Bir umut bir rüya son nefese kalsýn
Son nefesim seni anarak deðil senin kollarýnda olsun
Kalacaksa mahþere senli günler varsýn ölüm þimdi gelsin
Ölmekten korkan namert olsun
…
Rasim Yýlmaz