bi(r) tefasýnda Çýkrýklýguyuda beni bekler buldum Aþaduduyu barabar dýrmandýk ovadan halasý eþþekli.. önde.. bizden yarým dölüm ilerde bir yaz günü yayan keseden.. köye o ve ben, yan yana, baþ baþa eli-elime deðmedi valla üþ garadut uzattý..yaprað içinde sadece biri(si) ðara ilk bulduðu erginidi haralda Akbükden zýva topra(ðý) elemiþler belli ki Yýkýkdeðirmenden beri elinde halasýynan beklemiþler ben Garaçalýdan gelesiye Aþadudum garadutum
“-sen burdan get agam” dedi Dereyurtda “-bi ðörem oluu” öldüm bittim, gafam basmadý valla yurt edindim Derereyurdu, mutluluk buydu.. çakýldým kaldým kimbili(r) kaþ sahat “-analýðým, bobam duyar” köylük yerde en böyük gabahat iþin içinde analýk var bi de o cazý ðarýsýný bulsam o ðün, töbe töbe! gözünün yaþýna bakmaz ümüðünü sýkardým Aþaduduma gýyamadým gadersizim, ardýsýra bakamadým, goyup gedemedim, bi adým atamadým oyusa bu O’nu son gördüðümdü.. Aþadudumu.. öðsüzümü O öðsüz ben yetim Aþadudumm… dünneler gözelim gara dutum Aþadudum
kasabada ortaamektepdeydim iki mektup aldým.. O’ndan, sevinemedim ilki otuzikiye gatlanmýþ bi(r) tefter sayfasý.. bir kibrit gutusunda “baþga ellerin yazýsý”.. bir gýnalý saç.. ve eðri büðrü.. “’.... beni isdeyollar, gene beni gurbet ele yar etme’” ve bi(r) dudak izi.. hayal-mayal, belki uydurdum ömrümce öptüm durdum seni kimselere gýyaman.. gýyamadým.. Aþadudum Aþaduduumm
peynir çomacýnda ðelen ikincisinde “’ben ölüründe ona yar olman’” diye yazýyordu sadece, yazý kimbili(r) kimin ondan geldiði belli.. eskimiþ yýrtýk.. gözyaþýynan ýslanýk oyusa.. hiþ okuma yazmasý olmadý garibin ne dargýnlýk, ne öyke gadere.. yakýþmazdý, yýlgýnlýk.. gözyaþý dünneler ðözeli garadutuma, yavýklýma Aþaduduma..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.