sýkýþýrdýg.. bizim sýraya.. mekdebe ðeldiði ðünner..., ayný sýrayý O’nunla O’nunla yanyana mü(f)ettiþ her geldiðinde köye.. ne hülyalar gurardým “-mü(f)etdiþ gelse” deye herkes bilir.. imrenir yatalak dedesinin baþýndan ayrýlamadýðýný herkeþler Aþadudu’ya acýrdý.. dedesine bakalak geþdi ömrü-hayatý Aþaduduuu ömrümün varý üsdelik bi de kendibaþýna halý dokurdu ilk göz aðrým Aþadudu ilk göz aðrým, yavuklum Aþadudum..
bi(r) tek mü(f)ettiþ geldiðinde gelirdi Aþadudu mekdebe o da kýrk yýlda bi(r) yoktu hiþ bi(r) þeyi.. ne çentesi, ne galemi, ne silgisi benim tefterimi gordu öðüne.. elinde tükenmek üzere iki uþlu boyamla eli erdiði yere süs yapardý bir lacivert, bir kýrmýzý bi dee.. baþ harflerimiz yanyana baþharflerimiz yan yana ne ðözel dururdu Aþadudu ne hayallar gurdururdu hayalýný gurduðum Aþadudum!
O’nun hiç okuma yazmasý olmadý.. emme neler yazardý gönlünce... geleceðe dair, ne düþlere daldýrýrdý parýl parýl ýþýldayan gözleriyle.. ben okurdum.. ben yazardým.. O dalardý, ben dalardým Aþaduduumm yavýklýýmm Aþadudum ilk göz a(ð)rým ömrümce yazýp okuduðum Aþadudum..
o çocuðudu, ben çocuk.. çocuk gibi çocuðuduk.. mutlu emme çok mutluyduk.. gülüþü tomurcuk gözleri boncuk çocukluðumuzdan daa, cennetten de kovulduk.. günahsa günahým! ben O’nun adýný yazardým O benim ilk harfimi baþka da yazmak bilmedi sebep oldu o garadut tadýný hatýrlamayorum, acýmý atamýyorum gara yazgýlýmm garagözlümm yavýklýýmm garadutuumm Aþadudum
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.