YENİDEN

Ýsyanlardayým uzun zamandýr,
Sessiz çýðlýklar içimde biriktirdiðim,
Cevapsýz sorular
Asla sormaya cesaret edemediðim.
Tasasý bana düþtü cümle âlemin
Ve yitip gitti tüm sevdiklerim.
Bilip bilmeden hüküm verenler,
Derdini dünyanýn sýrtýma yükleyenler;
Tek suçlu benmiþim gibi
Arkamdan gülüp,
Yüzüme yalan söyleyenler.
Suçmuþçasýna, tek günahým,
Haddinden çok sevmek.
Terk eyledim evimi barkýmý,
Yol verdim kalbimden geçen tüm yolculara
Hiç düþünmeden, tek hamlede.
Onlar ki beni benden etmiþ;
Þimdi anladým ki
Her þey beyhude bir hevesmiþ.
Çýrpýnýþlar kar etmedi,
Ben de söküp attým tüm geçmiþi.
Ellerimle yýktým ördüðüm tüm duvarlarý,
Bir kere daha yeni baþtan
Ýnþa edeceðim yeni dünyamý.
Harcýna sevgi koyacaðým,
Sadece sevgi ve þefkat,
Biraz da umut,
Ama asla barýnmayacak nefret,
Ne nefret ne de husumet.
Umutlar yarýnlarda saklý,
Yarýnlarsa hayallerde;
Söz geçmese de kadere,
Asla geçit vermeyeceðim
Karanlýk gölgelere.



Sosyal Medyada Paylaşın: