HİDAYET

Rab eyleye ona, Hidayet
Adý güzel kendi bet
Düþman, ana olmamalýydý,oldu
Biçare hem,gülleri soldu

Gönlüm çekmiþ,ona set
Diliyorsam yine,iyi niyet
Bendeki yürek,hep buydu
Kendisi ise,þeytana uydu!

Bundan böyle,hep gurbet
Gönül sakin,yok garabet
Bazýsý,ömür boyu toydu
Kimisi ise,duru soydu

Hep dediler,onu terket!
Yeter bitsin,baþýndaki felaket
Baktým,güller suya doydu
Ayrýlýk cana tek yoldu

Kendine bile,etmedi rahmet
Gelmiþti dünyaya,bir zahmet
Kuyusu susuz kup-kuruydu
Faidesiz,bir insan oðluydu

Görgüsü anadan,tek haþmet!
Melek misin ki,sabret?
Dertleri içime,iyice oturdu
Hesap er geç,sorulurdu!

Aldý mazlumlarýn ahýna davet
Allaha havale ,bu Hidayet
Hal giderek,tam bozuldu
Kiþi,önce kendine sorundu.

ADI GÜZEL BÝRÝSÝ.

07.12.2007.ÝZMÝR.

Sosyal Medyada Paylaşın: