HATIRA

Önce ad deðildir,belki de,mutlaka sevilen
Lakin öyle ise,önce babam,sonra sen...
Birden dalýp düþünüp ben de derinden
Yine kedere daldým,çok sevdiðim iki kaybettiðimden.

Gitme desen,gider miydim,tut ellerimi desen?
Ümitsizliði ümide bezesen,birdik sen ben..
Utanýlacak ne vardý ki,olduk olasý sevgimizden?
Çocuktuk,genç,ihtiyar olmaktayýz,geçmedik kalp birliðimizden.

Bir ev vardý,çok uzaklarda,tahtadan kapýsý
Üzüm baðý vardý onun,üzümleri altýn sarýsý...
Omuzlarýnda taþýrdýn beni,sanýrdým ben canýnýn yarýsý
Velhasýl,tadý acý döken,eski zaman hatýrasý.

06.12.2007.
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: