Unutmak, çýð altýnda ölü bir nefesi ne anlamsýz... herkesin biraz faili oluþu ve bir aþk cinayeti...
Unutmak, en derin cebimizde gizli cebi delik mont hikayeleri tozlu raflarda kayýp masal kitaplarý... çoðunu unuttum sadece anlatýyorum eskidendileri...
kimbilir nereden aklýmda kalmýþ dilime dolanmýþ bir þarký gibi isteksizce tekrarlýyorum seni...
Þimdi sen benim en sessiz harfim Ýstenmeyen nakaratý bir bestenin...
çok dinlediðim bu þarkýyý artýk sevmiyorum! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kalaycı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.