Ýçindeki kuyulardan birindeyim
nefesimi duyuyorsun...
millerle ifade edilemez sana uzaklýðým
bir o kadar da içindeyim biliyorsun!
Sorular sormaktan vazgeçtim
nedenler de umurumda deðil pek...
hiçliðe de kýzmýyorum
en derin kuytudaki, beni ittiðin yere...
bir gün çekip alýrsýn ordan!
...
Doðduðu an kaç kez ölmüþtür insan?
ben her doðum günümde ölüyorum...
yine de en kolay doðan kýzýyým annemin
yaþamaya can atan...
Yasalar koyulur ikinci evimde
bir suçlu yaratýlýr...
oðlak dönencesinden yengeç dönencesine
üç yüz atmýþ beþ gün altý saattir yaþam
samanyolu, yýldýzlar...
çatýda kalan bir kedinin yalnýzlýðý kalýr
gece ile aramýzda...
bu kentler hep aþklarý konuþur
ayrýlýklarý susar...
rüzgar sokakta bir kaðýt parçasýný uçururken
eteklerimin altýnda tüm arzularýmýn
perdeleri kapanýr
kepenkleri kapanýr tüm maðazalarýn
uykusuzluðumuz þarap þiþelerine doldurulur
bardaklardan gece on ikiye...
usta; onikiden sonra her içki þaraptýr der ya
arka bahçelerden girmeye çalýþýr hýrsýzlar
...
Çatý rüzgar, acý ve þerbet
kadýn ve erkek...
aþk bavullarý elinde
’bu sefer nereye gidiyoruz’, diye baðýrmaktadýr...
oysa kaç kapýyý kapatmýþtýk biz!
içmiþtik acý þerbetinden
ölümü ve acýyý tatmýþtýk çoktan...
yine de en kolay doðan kýzýyým annemin
yaþamaya can atan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.