Hüzünlü bir sonbahar yüzümde solgun Gölgelerimde ayak izlerin yorgun... Saçlarým rüzgara savruk Ve tenim güneþle nikahlýydý benim
Kavrulmuþ bir yaz gitmiþti yüzümden Bir yaþ daha büyütüp ellerimi... Henüz daha geçmeden týrnaðýmdaki morluk Bir kez daha çarpmýþtý kapýyý zaman...
Ruhumla yüzleþtim az önce Sarý yapraklarý dökülüyordu Bildiðimi sandýðým o hikayeyi Bana yeniden anlatýyordu Cam kýrýðýymýþým...
Kahramanlar yaratmýþýz ya biz de ellerinden! Ýþte bir cinayet daha iþledin Doðmadan öldü bebeðim Ruhum ve yarýsý sýyrýlýp senden yok olduk az önce ve þimdi y e n i sancýlara gebeyim Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kalaycı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.