O(NUR) PEYGAMBERİ

Müjdeledi, silsileyle her nebi
Bir adýn Mustafa, bir adýn Ahmet.
Örnek oldun, fiilî, kavlî, takrîrî
Her sözünde vardýr, elbet bir hikmet.

Bülbül oldun gülün dalýnda öttün
Mekke’yi terk ettin, ed-dâr’a gittin(*)
Nice bedevîyi, medenî ettin
Onurunla, onur duydu bu ümmet.

Sen getirdin, uymak için tevhîdi
Yerde/gökte, duymak için tevhîdi
Kýtalara, yaymak için tevhîdi
Asýrlarca, hizmet etti bu millet.

Ne olur ümmetin, derdini dinle
Kul eyle bizleri, yaþat Hakk din’le
Rab’den gelen, o þefaat izninle
Mahþer günü, eyle bize sen himmet.

Yeri/göðü, radar gibi taradýn
O Hakk dinî, yaymak idi muradýn
Müþriklerce, hakârete uðradýn
Hayatýn boyunca, çok çektin zahmet.

Yöneldi insanlar, yeniden dine
Böyle midir, deðil midir gör dene?
Örnek olsun diye, inne ve cinne
Âlemlere, gönderilen son rahmet.

Anla o’nu n’olur, aþkýyla yanda
Ne ararsan, güzellikler hep onda
Ýnsanlýða, her asýrda her anda
Hem önder o, hem örnek o, Muhammed (@)

12/03/’13
Hanifi KARA

(*) Ed-dâr: Medîne’nin diðer adý, hicret yurdu.

Sosyal Medyada Paylaşın: