Zamaný avuçlarýmýn içine alýp parçalayasým var,
Bir de yârin o bakýþlarýndan hiç ayrýlmayasým.
Öncelerde korkuyordum geceden, gözlerim kýsýlmasýn
Dar aðacýna asýlmadan bedenim, hemen ipe sarýlasým.
Belki sadece bana zor geliyordur onsuzluk,
Ben bu kadar çok severken, senin gitmen tamamen sorumsuzluk,
Hani biz birlikte ölecektik, aþkýmýzda bizle ?
Korkuyorum artýk gündüzden çünkü sadece gece rüyamda ben ve o sonsuzduk.
Kýþýn kar olup eridim ve bir de yaðmur olup süzüldüm,
Kaldýr baþýný bak yine ben, sakýn deme bana üzgünüm !
Gördüðüm en anlamlý insandýn ama bunuda benden götürdün,
Þimdi bir kutlama daha baþýna ektim, sevin, kurtuldun ben öldüm.
Seni bana musallat eden sadece kalbim, Rabbim deðil !
Çünkü; Rabbimde istemez kendisinden daha fazla sevileni,
Artýk üzülmüyorum farkýnda mýsýn ?
Hakkým buymuþ, seviyorum ama sadece beynim uyuþmuþ kalbim deðil.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.