"hayvanlarýn da ruhu var.ruhlarýný gözlerinde gördüm."
gözden ötesi tinsel dokunuþ
kaný da kan tutar bilir misin
yaklaþ hadi iris büyüsün
etin döküldüðünü gör
kemik sesleri diþlerini kamaþtýrsýn
agnostik enseli piscine
aðlama duvarýnda aðlarken duydun ezan sesini
seccadeni serdin kilise bahçesine
budha’ya selam verip gülümsedin
"inanç çok odalý bir evdir."diyordun
inanmak için yaradýlmýþ avuçlarýn ve dizlerin
can çekiþen bir þehri ölüme terk ederken
aþk ile baktýn ufuktaki sevgiline son kez
rüyalarýnda kayýp harita gibi duruyor kan aðacýn
özür dilerim kelimesi ne ulu ve tuzlu
nefes almak mý
korkmak mý
227 çentik kaç asýr sürdü
ölümün azý diþi avuçlarýnda þimdi
ömrün çürümemiþse yaþarsýn
çürüdüyse aðrýlarla oyulur
yaþar gibi yaparsýn
"artýk gerçekle hayal ve rüyayý ayýrt edemiyorum.
gözümün önünde saydam bir þey var diðer taraftakiler donmuþ durumda.
en zoru hala hayatta olduðumun farkýnda olmam.
hayal ve gerçeði bir süre sonra algýlayamýyorsun.
son olarak hastalýklý beynim der ki gerçeðe saldýrýn"
(
asa aþkýna
çarmýh aþkýna
hýrka aþkýna
ardýna bile bakmadan giden
vefanýn anlamýný bilmeyen
hayal büstü
richard parker’larla ayný kurtarma botuna düþürme bizi yüce yaradan...
)