Seni sevdiðimi söyleyememektendir yanaklarýmýn kýzarmasý,
Peki ya ben uyurken her gece rüyalarýma sýzar mýsýn ?
Tamam sen haklýsýn, yine mi benim gözlerim ýslansýn ?
Sen üzülme susarým ben, ne yazýk ki yok bende mutluluk takýntýsý.
Bir umuttu aslýnda beni düþünmeni beklememin sebebi,
Diyorsun ki bana sevme beni git,
Hadi gitti diyelim bedenim, peki ya kalbim gider mi ?
Senden sonra kalbim hiç kimseye ýsýnýpta erimedi.
Yaz gelmiþti, oysa ben bana karþý sen ýsýnýrsýn diye bekledim,
Ýlla bebek olmaya gerek yokmuþ emeklemek için.
Uzaktan bakýnca bende bana diyiyorum ki ’’ bu ben miyim ? ’’
Gerçekler aslýnda bu kadar acýttý kalbimi, hoþçakal ben ölmeliyim.
Aðlamak aslýnda bana özgü birþeymiþ gibi düþünür oldum,
Yâr elini uzat bana, aðlayalým birlikte mutluluk takýntýmýz yok olsun.
Susma, vur, küfür et, parçala beni ve biliyor musun ?
Aslýnda bu bedeni senin için ölümden defalarca ben kovdum.
MustafaSikak
Ölmeliyim diyorum da , sanki yaþýyormuþ gibi .
O deðil de nerden bilebilirdim ölümümün senin elinden geliceðini ?
’’Uðrunda ölmeyi býrak , yaþamayý bile göze almýþtým ’’ ben oysaki .
Neyse sevdiðim .. Sen benim yerimede yaþa en iyisi .
Yazmak isterdim sana biraz daha ..
Ama bu son dörtlüðüm , geldik yolun sonuna.
Ben ölmeyi seçiyorum her bir yazýþýmda;
Sense öldürmeyi seçer gibi yaþýyorsun her bu satýrlarý yazdýrýþýnda.
Ýlayda Korkmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.