Aþaðelin; Anþa’yý önüne ðatmýþ gýzýn önece(ði)nde keseler, çýkýlar belli belli ga(y)ri Ismayýl’a yolluk etmiþ duralagdan bobayiðit gözel Ismayýl Anþanýn ardý sýra cümle ðapýsýndan çýkdý ne ðýdak uzakdan da olsa, þükür gördüm hasiret getdiðini bilme mi i(n)san caným omuzlarý çökük, boynu büküðüm gönlümün aslaný, þahýný, bidenemm.. canýýmm! “ay ellerin yari”, gönnümün isdediði yavýklým, ürüyam.. düþüm..hayalým, a(ðý)z dadým bireþ sonura ayrýlýp; gayfaya doru söykeldi bakdým Anþa ðýz ete(ði)ndekinneri eletmiþ yalým gerisin geri ebesi ðile do(ð)ru gelip geli çelenlerden atlayýp, öðüne geþdim, “gý bak hele az” “-Anþaa gý, ne guyvudu eben; Ismayýl emmine” “-ekmek, mercimek, hakkaþ, peynir, kumpir, dolaz, yarýn bazar gamyonuynan Antelleye getce(ði)miþ de”
“-öylemi gýý” dedim goya bilmeyomuþ gibi “seðit yavrým, benim eve al da ðel Ismayýl Emmini hinci Alibe(y)nin gayfadan yanna getdiydi emme herkeþin içinde beni dedi deme imi yavrým önþe “bobam ça(ðý)rýyo(r)” de imi gadýným acýkmýþdýr, önþe gayfadan dýþarý ünne, yanýna gelinþe de “ekmek yecez” de, “ille “eve getcemiþiyiz” deye izbar et gelmeceð olusa Aþadudu ebem ça(ðý)rýyo de “oraya getçemiþiyiz” de deye bi ðözel, eyicene tembihledim.. valla ilaf söz olcandan filen deði(l) neneyen kimseye evelallah etcek, hesap b(v)ercek deðilin de hiþ kimseye hu yaþdan keyri emme olmayo iþde, neyeyse helecennanýyo i(n)san neyeyse ele ðüne garþý garý gýsmýnýn bi de bu derdi var yaþýna, saþýna, baþýna bakmazlar adýný tefe gorlar çalarlar valla iþin gücün yoðusa, öðüne gelene dert annat gari isdeyen isdedini desin valla umurumdaysa köpeð olu ürerin de! hayalýný gurmuþu(yu)n kýrk sene
kime neyimiþ; bobam satarkana öðüne gelen, basýp üþ guruþu alýrkana ”benin deyen ” sürürken ora-bura hanký ýrzý gýrýk öðnnerine geþdi de “etmen-getmen” “oda sizin canýnýzýn bi parþasý” “çoluk-çocu(ðu) var, et dýrnakdan ayrýlý mý” dedi de hinci namýsýmdan hesap berceðimiþiyin elaleme..
DÝPNOTLAR yolluk : yol için hazýrlanan yiyecek, yola gidene verilen hediye, yiyecek, giyecek, çýkýn, azýk söykelmek: o istimete yönelerek gitmek yalým : sanýrým, sanýrsam, ellehem, herhalde, gibi guyvumak: koyvermek tefe koymak : tefle yakýlan manilerde adýn geçer.. adýyýn geçtiði maniler söylenir. benin deyen : ben güçlüyüm diyen, zalim, önüne gelene korku salan sürümek : alýp kaçmak, kýz ya da kadýn kaçýrýlýrken gönüllü bile olsa bu sezilmesin içingitmez ya da gitmek istemez o yüzden kaçýran erkek sürümüþ olur.
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.