neyise lafýn birini goyup ötekine geþmeyen gaktým duttum hemen ordan kesdirimden evin yolunu duttum, seðirdiminen ha ev toplancak deði, emme böðün baþga her gün ora bura keydiðim fisdannarý asbaplýða basdým Ismayýl geleli düðünde bayramda keyindiðim gizdeliklerin birini çýkarýyon ötekini keyyon gerisini bana sor, yoþuk deye perdeyi deðiþdirmiþiyin “iki ðarýlý bitten iki analý sütten ölü(r)” deler, Ismayýl da nere varsa zufra atýlýyodur, kanký gapýyý çalsa ikram izzet boldur emme kimse benim gibi yeyim-yeycek, gýrýntý mýrýntý tedarikli deðildir valla, adam açýk çay içerimiþ.. ya kim demlikde demler de yedekdu ýscak su bulundurur
çocuklarýn hanký gelse evel Allah eli boþ gelmezler, bek bonkördürler valla neliklerinen etiþdirdim ben onnarý, baþgalarý olsa her Allahýn günü hýr-gür eder, dirlik düzennig galmaz harp çýkarý(r)lar, onun bunun nizesinde olular ya
valla þükür emrine esla esla birinin ötekine gaþýný eðmesi yokdur.. neye biliyon mu çok çekdim bacým, o zamannar birbirlerine mut oldular, öðeylik ne bildirmedim ben onnara, bek dutgundurlar bi araya ðelsinner var ya hanký hankýnýn bobasý, hanký hankýnýn gardaþý, hankýný hanký doðurdu bilemen valla eller öz gardaþ geçinmedi emme ben esla öðeylik bildirmedim.. esla, esla.. benim çocuklarýma falanýn fianýn deði(i) Aþadudunun çoc(u)klarý deller, ta öyle
onu deyodum payam ceviz gýrmýþýyýn, sandýkda leblebi-fýsdýk, piskevit, lokum kekik hazýr týkýrdayýp batý(r) zobada dünden su dökünüp saþlarýma gýna vurdum yemen gýnasý ay anam, elime bile gapgara oturdu aççýk sovan gapcýðý goduydum ondan mý ne dýrnaklarým narçiçe(ði) sanký yarýndan sonura gerdeðe gircek gibi eller duysa görse tefe gorrlar, gülerler vallahi aman kim görcek beni herkeþ iþinde gaydýnda hemide bizim macera, havaslýk unuduldu getti bi ellen bi ele, o zamannarý bilen-eden galmadý desek oluu hemi de herkeþin a(ð)zý kesem mi ki? aman kim ne derse desin ekmek suladým kaþ gap aþ biþirmiþin fasilesinden, keþge(ði)ne, ilanasýndan, gumpirine kime sorsan garýnýn kesdiði yenmez der ya, hinci kime halim hu deyen horaz kesdim hemide kendi elimine hinci bi deliðannýya hu horazý bi kesivi decen.. iþin gücün yoðusa dert annat gari eyisi mi üþ gulfalla bi elhem “býh” et boðazla at þora hamýraþý, cýlbýr olu-geder oturukene höþmerim, gadeyfi, taha ne; havla etceðdim hinci yaðsý yaðsý kokar ortalýk çýkýlar file hazýr emme gýz daha ünneyip gelenece kýrk tefa eve varýlýr emme yüremin gümbürtüsünü duysanýz bi sanki okula gediyon sanki ilk gaçýþým sanki bekleyen var yaþ kaþ olursa olsun garý gýsmý her z(a)man garýdýr vallahi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.