Ak ellerimiz kýnalýdýr yüreðimizde acýlarýmýz nasýr baðlar ellerimiz tarlalarda çalýþmakdan , eve geldinmi kurulmuþ makineye benzetir bizi ev ahalisi yoktur kendimize özelimiz...
Kadýndým kendime bir þiirlik ara yazamadým... Kadýndým yýlda bir kere anýlmak deðerimi yerimi duyurmak adýmý istemedim...Cenneti ayaklarýma seren Rabbime ihanet eden kadýnýn adý yok diyenlere inat varýz KADINIZ ...
Berdele veriliriz küçücük bedenlerde ne acýlar yaþarýz bir sevgi verilirken esirgeneniz alýrken sevgimizi okyanuslar kadar derin denizler kadar enginiz ...
Zemheri ayazlarda kör karanlýklarda kalanýz sesimizi duyurmak için bir çok bedel öderiz...kuytu köþelerde dövülüp kör býçaklarda kalanýz biz KADINIZ...
Bizim adýmýz VAR...KADINIZ.. KADIN...ANAYIZ ...BACIYIZ...GARDAÞIZ... En önemlisi insanýz biz sevilmek isteriz anlaþýlmak kemiklerimizi kýrana kalbimizi incitene kadar uðraþmayýnýz tohum býrakýr gibi topraða,bir dilsiz þarký söyler gibi her güne doðacak gibi,kýrgýn bir ay ýþýðýnýn cemakanlar ardýnda,yüz kesmesi gibi...
Bizler gelincik çiçeði gibi hassas bir gül kadar nariniz KADINLAR GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yagmurdamlasıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.