Sayıklamalar -I-
"Þiiri ben yazarým, sen noktalarý koy." Mustafa Abi’nin aziz hatýrasýna... ben çok gördüm bu gölgeleri,
kaldýrýmý ikiye bölenleri,
veya köþebaþýnda duran dilencileri…
“büyük þehirlerin karanlýðý da
kalabalýðý gibi büyük olur” diyordun mustafa abi!
insan olmak yenilir
susar, bir kenara çekilir
iner adamýn suratýna bir tokat gibi
kalabalýk denen zorbanýn ceberrut eli.
bir fahiþe fahiþ fiyattan satýn alýr bir dilim katýksýz ekmeði
kafasý karýþýr haliyle
bir tam ekmek etmez çünkü çoðu zaman seviþmenin bir saati.
“varolmak yetmiyor” diyordun mustafa abi!
elbet insan olmak da gerekir.
varsýn durmasýn bir ceket üzerimizde
bir ceket olmanýn olanca resmiyetiyle
o ceket yok mu, o ceket?
iþte o kahverengi ceketle baðladýlar mustafa abi
en olmadýk yerimizden bizi birbirimize.
sus dediler, sustuk
öyle ki konuþmayý unuttuk
unuttuk o fahiþeyi, köþebaþýnda duran dilencileri
elimizde anahtarlar…
devletli bir ceket üzerimizde…
iyi de mustafa abi!
biz þimdi kime verelim bu kelimeleri?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.