Bittiðini biliyorum, Nedenini bilmesem de. Göz pýnarým çaðlamadý, Kýrýk bir kalp niye aðlasýn ki. Dostum, kardeþim, can yoldaþýmdý; Geldiðimiz nokta sessiz vedaýmýzdý. Bir hoþça kal bile demeden, Çekip gitti; Tek söz söylemeden Onca geçmiþ ve anýya raðmen. Anladým ki tüm yaþananlar, Unutulmaya yüz tutmuþ Ve bitmiþ bir rüya. Sandým ki sonsuza dek sürecek, Meðerse yalanmýþ tek gerçek. Bu yaþadýðým, Asla beklemediðim bir ihanet. Beraber oturduðumuz sýralar, El ele ettiðimiz dualar, Yalanmýþ tüm yaþananlar. Bitmez bir dostluk sandým Ve hep sürecek diye sadece, Kendimi kandýrdým; Evet suçluyum, Oysa yürekten inanmýþtým. Farklý iki dünya, Her ne kadar vermiþ olsak da Omuz omuza; Artýk o dünyalar Asla bir araya gelmeyecek; En çok yýkan da Senelerce süren O yalan muhabbet. Canýmdan çok severken, Þimdi en kötüsü Vazgeçmek ondan, Nedenini bilmediðim Bir sebep yüzünden, Her þey sona erdi, Bir hoþça kal diyemeden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.