Suskunluk acýyý sensiz yaþamayý çok istedim Sabýr dilemek hiç içimden gelmese de farklý suskunlarý aklýma býrakýla bilseydi keþke Gözlemenin özü yoktur iþte o an acýyý yaþadým hüzünlü olmayý da Keþke sana kalbimi verebilseydim seni severken ama suskunluk bana öfkeyi getiriyor bilmeden
Gözlerimin içinden bir sen geçiyorsun bilip bilmeden Dermaným ilacým öfke ve suskun caydýrýcý ama bir arkadaþlýk kursa aklým Suyumu almýþ damla damla dökerken acýyý anlattým topraklara Topraklar bana bu bastýðýn memleket havasý olur sana verirdi ama biz topraklarý çiçeklerle donatýrken kuþlarý anlatýr suskunluðumu öfkemi giderirdim
yazan ferhat akman
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat akman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.