KAZIMAK ULU AĞAÇ GÖVDELERİNE ADIMIZI

yazmak her þeyi bir bir kumlarýn üstüne
o iþkenceye mahkum olmuþluðumuz
o çok sevmek, daha çok sevmek günden güne.

þarkýsýz ve sesiz kaldýðým nice akþamlar
gözlerin geçer aklýmdan özlemler içinde
gözlerin bir çýkan müziði güzelliðinde
kirpiklerinde keman, bebeðinde gitar...

bir daha dünyaya gelsem
yine seni severdim
beni üzesin diye
beni deli divane edesin diye

seni görmediðim günler
karanlýktayým, katran gecelerdeyim
cehennem misali bir yerdeyim
bir demir nasýl paslanýr bir elma nasýl çürürse iþte öyleyim...

gözleri namuslu namuslu parlar insanlarýn
gökyüzüne inadýna mavi
yaþamak inadýna güzel
bu þehirde den varsýn...

bütün kadehlerimi hep sana dayýyorum
hep senin için bu þehir bu bir bir boþalan þiþeler
umutsuzluðum, sarhoþluðum senin eserin
senin yüzünden bu delicesine içmeler

dayanmak zor yalnýzlýðýna akþamlarýn
unutmak mümkün deðil seni bir þarký gibi
aðýr aðýr ilerleyen bu zaman içinde
her an bir sarhoþluktur sensizliðin verdiði

bir gün anlarsýn hayal kurmayý;
beklemeyi, ümit etmeyi.
lanet edersin yaþadýðýna...
maziden ne kalmýþsa yýrtar atarsýn..
seni sevdiðimi iþte o zaman anlarsýn.

bir pýnarsýn içilen ama hiç kanýlmayan
seveni yanýltmayan, sevince yanýlmayan
özlenen sen, özleyen sen, özleten sen
varken doyulmayansýn, yokken dayanýlmayan

her þey saðýr içimde ne þiir ne musiki
dünyadan bezginliðim dünyalar kadar eski
öylesine çözülmüþ, öyle daðýlmýþým ki
bu ne bitmez ayrýlýk bu ne özlem diyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: