İÇİMDE•
En sevdiðimi de öldürdüm içimde hiç sevmediðimle...
gömdüm onu ve bir daha ziyaretine gitmedim
geçer sandým böylelikle, hani toprak örter ya!
oysa ki henüz ben ölmemiþtim!
oysaki dikiþ tutmuyordu her yaným
Bir sabah, bir öðleden sonra
bir akþam esen rüzgarla gelseydi keþke...
kaçan huzurum..ruhum
yavþak bi omuzda bulunmaz!
ne çeliþkili ki; bazan anne kucaðýnda da...
sömürülmemiþ olsaydý bütün duygularým,
belki, belki olabilirdi…
En sevdiðimi de öldürdüm içimde hiç sevmediðimle
kendi ellerimle gömdüm
ruhlarýna duayý bile çok gördüm
tükürdüm boylu boyunca rezaletime
fikir belirtenleri uzaklaþtýrdým nasihalarýný da
kestim dilimi damaðýmý, biledikleri yalanlarýyla
yýðýnla toz, yýðýnla kir, yýðýnla çamur aktý içime
ve bana öyle geliyor ki hepsi öldü içimde….samettaydas 02 mart 2010 salý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.