MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
ATEŞİ NARINDA YANARKEN GÖNLÜM
Dosteli_

ATEŞİ NARINDA YANARKEN GÖNLÜM





Özlemle kavrulan güllere döndüm
Yollarýnda bir Mecnuna dönerek
Gün geldi tutuþtum, gün geldi söndüm
Yýllarca ah ettim, yanýp sönerek

Bir kuru çalýda bülbül misali
Bir canan sevmiþim sevda timsali
Sineye çekmiþim türlü ahvali
Özleme, acýya aþký banarak

Bir gün bile olsa, onu yormadým
Ondan,bundan korkup geri durmadým
Kimseden boþuna hesap sormadým
Kavruldum küllerde aþkla yanarak

Bülbülün ahýný duydum içimde
Ona çok hak verdim, her bir seçimde
Aþka baþým eðdim, baþka biçimde
Dolaþtým güllerde adýn anarak

Dilimde özlemin yanýk türküsü
Yakar içerimi yokluk korkusu
Azrail elinde imza sirküsü
Dolaþýp duruyor cana kanarak

Bunun adý yaþam ötesi yoktur
Dosteli anlamýþ, yokluðun oktur
Onun sana aþký herkesten çoktur
Bülbül olup yanar, dala konarak




Sosyal Medyada Paylaşın:


Dosteli_ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

SENDEN GERİSİ YALAN SUSTURAMAZSIN BENİ KİMSE BİLMEZ BANA KALIRSA AŞK BU SENSİZLİĞİM BİTMEDİ GÜL KOKULU KADINLAR İNSAN SEVDİĞİNE BENZER KIRLANGIÇ ÇIĞLIĞI HAYAT YOLU KIRMIZI BAŞLIKLI YÜREĞİM