Babam ah Babam özlemdi bana adý gibi gözleri o gür saçlarýnýn yerine seyrelmiþ pamuk gibi olmuþ saçlarý., ellerinin damarlarý hayatýný gözler önüne serer gibi kalýn ve keskin. Çatýk kaþlarý vardý baktýmý kelimeler kayboluyordu dudaklarýmda sus pus baþým öne eðilerek. uzundu boyu ve zayýftý fakat güçlü görünüþüyle umudum, daðýmdý. Ýsmimi söylediðinde gür sesin altýnda þefkati hisset diyordu sanki. Yüreðinde acýlar taþýrdý Vatandan uzak yaþamýþtý bir tek baþýna, yorulmuþtu bedeni. Ne vardý sanki elimi býrakýp "git artýk tek baþýnasýn" der gibi dayanaksýz býraktýn, henüz emekleme safasýndayým baba ayaklarýmýn üstünde duramýyorum sallantýdayým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
VUSLATA ON KALA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.