yoksul ýrmak geçiyor hayallerin ortasýndan þehrin azizeleri kadar çýplak yaslý göðsü kadar kan revan
balçýk yutmuþ hisleri yok/sul kuþ sesi ötmeyen ormanlarýnda ki; hýrsýndan çatlayacak gökyüzü yeþil beliðinden “Babadað”a yaslanmýþ denizsiz kentin çocuklarý kadar mahcup ve bir o kadarda feveran hafýza zafiyetinde yýrtýlýr topraðýn anýlarý
göçmen kuþlar üþüþür göðün gergefine mevsimsiz gemiler kalkar rýhtýmdan arada aþýlmaz uçurumlar kadar kesme iþaretli göz yaþý kadar asil akan cümleye son nokta satýr arasý ayracý kadar karakterist satýlmýþ düþleri kadar dümen/siz
misinaya sarýlý gün ortasý çukuru h/alýk adamlar fýrlatýr deniz ana süzgeci fýrdöndü rüzgarýnda savrulan kefeni yýrtýlmýþ saten atlastan
þemsiyesi güneþe ters açýlan hayallerin girdabýnda sýkýþýp kalmýþ yosun kokmuþ aþk hatýrasý yazýyor kumsallar ortasýnda ters akan dev dalgalar ve gün/eþe krem süren ýslak yaðmurlar
Ümmü AÞCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümmü AŞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.