ce
BABAMA
BABAMA
Ýnsan evlenip te baba oldu mu
Babalýk nasýlmýþ anlýyor baba.
O minik yavrunun bir dokunuþu
Hayata bir baþka baðlýyor baba.
Doldurmak mümkün mü senin yerini
Kimseler çekmezdi çektiklerini
Otuzunda kaybetmiþtik annemi
Gidenler bir türlü dönmüyor baba.
Genç yaþýnda,dört çocukla dul kaldýn
Babalýktan sonra bir de anaydýn
Daðlar dayanmazdý, ama dayandýn
Çekmeyen bu derdi bilmiyor baba
Katlandýn yýllarca onca çileye
Bizlere analýk gelmesin diye
Yalnýz geçen koca otuz beþ sene
Yýllar derde derman olmuyor baba.
Fakirdin,yoksuldun,paran olmazdý
Yarý ac,yarý tok karnýn doymazdý
En büyük hayalin okumamýzdý
Zaman acýlarý silmiyor baba
Yemezdin; al oðlum,al kýzým derdin
Kýrk yama pantolon, ceket giyerdin
Bir kez olsun güldüðünü görmedim
Anladým, dertliler gülmüyor baba
Bizler için vardýn,yaþadýn,öldün
Yetmiþ beþ yýl, pek çok acýlar gördün
Tüm arzularýný kalbine gömdün
Kimseler sen gibi sevmiyor baba.
Çokça kuran okur,namaz kýlardýn
Her canlýyla dosttun,dostça yaþardýn
Dürüstlükten zerre kadar þaþmazdýn
Sen gideli yüzüm gülmüyor baba.
Sonunda ayrýldýk,artýk sen yoksun
Allah’ýn rahmeti üstüne olsun
Yerin cennet,mezarýna nur dolsun
Oðlun seni pek çok özlüyor baba.
CELAL ATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.