mola

kibrit yanar, kaðýt tutuþur
kibrit söner, kaðýt yanar
kibriti de kaðýdý da ayný el tutar
ayný el atar
eþit deðil iki sönüþ arasýndaki mesafe.


-kýsa çöpü çektim yaþasýn!

-niye?

-ölsün mü?

-yok hayýr.

-ee?

-þanslý mýsýn, farklý mýsýn?

farkýnda mýsýn bir oyuna girdiðinin?

-ben seçtim.

benim elimde kaldý.

-öyleyse ebesin.

kolay gelsin!



býktým hüzün yumaðý þiirlerden
dört mevsim geçmeyen sancýlarýn kaðýt üstündeki izi
nurtopu gibi acýlarýmýzýn ’sevin beni’ þýmarýklýðýndan
ve sömürmekten kalbimi
emdim
emzirdim
büyüyüp büyüttüm en karanlýk köþelerimi(zi)
cefaya sýkýþýp kalmýþlýðýmýzýn yansýmasýný gördüm aynada
telafisi olmayan haksýzlýklara, ayrýlýklara ve dahi kanayan yaralara
bir es!

ceylan gibi sekerek geliyor bahar, dilinde ümitvar þarkýlarla.












Sosyal Medyada Paylaşın: