yolunu hepten şaşıran şiyir

küllüðe bastýrdýðým izmaritlerin ayrý duruþuna baktým, külünden
inkar!

üstüne yattýðýnýz halý sizin parçanýz deðil miydi?

hani yanarken içten içe alev
tüterken duman
çekerken tiryaki
köprü olmadýnýz mý akciðerlerine?
býrakýn tanýþmýyoruz ayaklarýný
yemezler!

’siz neyin kafasýný yaþýyorsunuz’ diyor ya oðlum
’vallahi bilmiyorum evladým’ diyorum içimden
dýþýmdan ’nerden duyuyosun þu saçmalýklarý?’

toplu inkardayýz kendimizi
hani gözümüze baksalar anlayacaklar diye
maskeleyip çarpýttýðýmýz bakýþlarýmýz
gülüþlerimiz ve yalanlarýmýz var aðýz dolusu

’biz neyin kafasýný yaþýyoruz oðlum?’
aðýr mý geliyor bu benlik duygusu
yoksa
gösteremediklerimiz fazla mý sergilediklerimizden

damarýmý kesseler kaným ne renk akar
ölsem kimler aðlar arkamdan en çok
kimler üzülmüþ gibi yapar
kimlerin kalbi sýzlar inceden

geçelim bu tatsýz konularý iyisi mi





...




bir elmalý turta olsa þimdi mesela
birkaç güzel insan mutfak masamýzýn etrafýnda
çaktýrmadan en büyük dilimi alsam tabaðýma
onlar sohbete gömülmüþken
þiirdi, sanattý falan derken yani
þöyle tadýný çýkara çýkara ýsýrsam
bulaþmasa aðzýmýn kenarýna pudra þekeri
yakalanmasam diyeti bozarken
sonra günlerce aç gezip bir gram veremediðimden dem vursam
nebiha ’daðlara çýk þekerim, zýpkýn gibi olursun iki haftada’ derken
’sende bu oburluk varken, akrep nalan olmadýðýna þükretmelisin’ dese savruk insan
-anladým kaçmadý gözünden çaldýðým turta-
küsss yaþýma verse kabahati
sevtap az çalýþmama
ressam, resmini çizse turtanýn, pijamasýyla
gülnur ’’kralýný yaparým ben turtanýn’’ diyip tarifini yazsa þiirle
yaksak üstüne sigaralarýmýzý
...

kül diyordum az önce
inkar
ölüm falan

ne zaman çýktý bu þiir de yoldan!







Sosyal Medyada Paylaşın: