MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
NE KENDİNİ KANDIR NE DE BENİ
FikretCENGİZ

NE KENDİNİ KANDIR NE DE BENİ



En yüksek perdeden çalýp söyleyip,
Ne kendini kandýr ne beni kandýr.
Virane baðýmda gönül eyleyip,
Ne kendini kandýr ne beni kandýr.

Gerçek niyetini anlamadým san,
Bu kadar da zalim olur mu insan?
Düþümde gölgeme sarýlýp bir an,
Ne kendini kandýr ne beni kandýr.

Geçerken uðrayýp bir müddet kalýp,
Beni benden ettin aklýmý çalýp,
Canýmsýn diyerek gönlümü alýp,
Ne kendini kandýr ne beni kandýr.

Olur ya bir yerde düþersen dara,
Yanýnda olurum, çekinme ara,
Yalandan bürünüp gama efkâra,
Ne kendini kandýr ne beni kandýr.

Ve bir gün saati mahþere kurup,
Çekip gideceksin sýrtýmdan vurup,
Pembe libas giyip karþýmda durup,
Ne kendini kandýr ne beni kardýr.

Mestane gönlünü pazar ederek,
Söz bilmeyenleri yazar ederek,
Dünyayý Yoksul’a mezar ederek,
Ne kendini kandýr ne beni kandýr.


Fikret CENGÝZ (Yoksul)
Sosyal Medyada Paylaşın:


FikretCENGİZ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

SEYİT ONBAŞI Sakarya zaferi GÜLNİDA İNCİTME OĞUL VURMAYA MI GELMİŞTİN ? GÖÇ EDİYORUM DOĞUM GÜNÜMDÜ GİDİYORUM FERİDE ABLA ÖLDÜ DE