Belki de bir rüyaydý ve sonunda uyandým, Vazgeçtim gece gözlü, senden bana yar olmaz. Kaprisine nazýna gücüm kadar dayandým, Vazgeçtim gece gözlü, senden bana yâr olmaz.
Zemheri yaþýyorum özledikçe baharý, Hangi nehir söndürür yüreðimdeki harý? Kaldýrmak istesen de sinemde ki efkârý, Vazgeçtim gece gözlü, senden bana yâr olmaz,
Aþk Kerem’i kül etti, Mecnun’u çöle saldý, Ferhat daðlarý deldi, elleri bomboþ kaldý, Kim bir baþtan bir baþa güldü ve murat aldý? Vazgeçtim gece gözlü, senden bana yâr olmaz.
Elimi süremedim boynu bükük bir güle, Gönlüme ateþ düþtü, yaktý çevirdi küle, Bu yol ikimizi de götürmeden meçhule, Vazgeçtim gece gözlü, senden bana yâr olmaz.
Bu sevdaya dar geldi þu koskocaman diyar, Gönlümden geçenleri diyemedim nazlý yar, Ne sen mesut olursun ne de Fikret bahtiyar, Vazgeçtim gece gözlü, senden bana yâr olmaz.
F.CENGÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
FikretCENGİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.