Yapa Yalnız Yürüyorum

Kalabalýk sokaklarda
Yapayalnýz yürüyorum
Ýçim dýþým yanar narda
Günden güne eriyorum

Aklýmda bir muamma his
Bulamadým hiç bir teþhis
Tek bildiðim düþman nefis
Hep tetikte duruyorum

Bazen bahar bazen hazan
Bazen sevinç bazen hüsran
Ýnsanlara baktýðým an
Suretimi görüyorum

Beslemedim kin ve nefret
Bendeki sevgi muhabbet
Tutam tutam demet demet
Çiçekleri deriyorum

Bu günüm kalsa da yarým
Yarýnlarý arzularým
Ben her zaman ümit varým
Aþka gönül seriyorum

Coþkun Arslan
Sosyal Medyada Paylaşın: