SEN GİDİYORDUN...!
Sen gidiyordun sevgili,
Bir sabah,
Elveda kelimesini sevdamýzýn tam ortasýna iþleye iþleye,
Arkana dahi bakmadan gidiyordun,
Ellerime tutuþturduðun yalnýzlýkla,
Yüreðime soktuðun acýyla,
Beni Ýstanbula emanet edip gidiyordun,
Kalbime paslý hançerleri sokup,canýmý alýp,
Beni üsküdara gömüp gidiyordun,
Mezar taþýmýda kýzkulesi yapýyordun,
Bilmiyordun sevgili,bilmiyordun,giderken,
Bu yalnýzlýk,
Bu acý,
Beni emanet ettiðin,Ýstanbuluda,benide yok ederdi,
Sen gidiyordun sevgili,giderken,
Ardýnda býraktýðýn enkazlarý görmeden,
yýkýp,yok ettiðin hayatý bilmeden gidiyordun,
Karanlýklarý toprak misali,
dünyama kürek kürek atýyor,
Beni üsküdara gömüyor,
kýzkulesini mezar taþým yapýp gidiyordun,
Sen gidiyordun sevgili,giderken,
Bilmiyordun,
Beni öksüz,
Ýstanbul’u yetim,
Boynumuzu büke büke,
Acýlarý yüreðimize eke eke gittiðini bilmiyordun,
Sen gidiyordun sevgili,giderken,
Sen görmüyordun,
Ben için için aðlýyordum,ardýndan,
Ben aðladýkça sensizliðe,
Ýstanbul yanýyordu sevgili,çaresizliðime,
Sen gidiyordun, ve görmüyordun,
Ben attýðýn her adýmda,
Bensizliðe attýðýn her adýmda,küsüyordum Ýstanbula,
Ve ben küstükçe,istanbula,
Ýstanbul,birbir vazgeçiyordu varlýklarýndan,
kara kara bulutlar çöküyordu semalarýna,
Masmavi bulutlar birbir terketiyordu,
Senin benim semalarýmý terkettiðin gibi,
Sen gidiyordun sevgili,sen giderken,
Ben susuyordum,
Sen gidiyordun,
Kelimelerim küsüyordu,
Cümlelerim birbir anlamsýzlaþýyordu,ardýndan,
Anlamsýzlýðýmý bir ben biliyordum,
Birde istanbul,
Sen gidiyordun ben yaþlý gözlerle,
Gözümün önünde yok olan üsküdarý,
Kýzkulesinin,bana aðlayaþýný seyrediyordum,
Sen gidiyordun,
Sen gidiyordun,
Beni üsküdara gömüyor,
Kýzkulesinide mezar taþým yapýyordun,
Sen gidiyordun,
Sen giderken,
Ben ölüyordum,
Sen gidiyordun,
Ben susuyordum,
Sen gidiyordun sevgiliiii,giidyordun,
Ben istanbulun anlamsýzlýðýný yaþýyordum,
Ben susup istanbulun yok oluþunu seyrediyordum,
Sen bilmiyordun,ve sessizce gidiyordun,
Oysa ben biliyordum gideceðini,sevgili,
Birgün üsküdarda bu bankta gidiþini seyredeceðimi biliyordum,
Sen birgün gidecektin,
Ýstanbul sen olmayýnca istanbul olmayacaktý,sevgili,
Anlamýný yitirecekti bu koca þehir bende,
Üsküdar,ahhh o üsküdar sevgili,
Sadece osman öztunçun þarkýsýnda yandýðýyla kalmayacak,
Sen olmayýnca hep yanacaktý,üsküdar,
Kýzkulesine küsecekti sevgililer,
Sahilinde elele tutuþup yürüyenler olmayacaktý,
Sen gidiyordun ve giderken dahi bilmiyordun,
Seni gideceðini bile bile sevdim sevgili,
Senin birgün benide,Ýstanbuluda yakacaðýný bile bile,
Beni üsküdara gömüp,
Kýzkulesini mezar taþým yapacaðýný bile bile sevdim...!
YoRGuNÞaiR...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.