KATİLİM ARTIK...!
Sustu yüreðim,
Sustu dilim,
Suskunluðum,
Beni suskunluða,sürükleyen sana armaðaným olsun...!
Tükendi kelimelerim,
Anlamý yok artýk cümlelerin,
Anlamsýzlýðým,
Beni anlamsýz kýlan,sana armaðýným olsun...!
Terkettim,boþ yere bekleme’leri,
Ve ilk defa,
Giderken bende býraktýðýn HAYALÝNÝ,
Bir baþýna býraktým,
Korkar’mý diye düþünmeden,
Üþür’mü diye tereddüt etmeden,
Bu gece,
Terkettim sensizliði,
Terkettim,acýlarý,
Senin kaçtýðýn gibi kaçtým,
Sen giderken,
bir kendini alýp,Giderken...
Acýlarý bana,
Yanlýzlýðý avuçlarýma,
Karanlýklarý dünyama,
Sýkýþtýra sýkýþtýra,býrakýp gittin,
Bende bu gece,
Bir kendimi aldým yanýma,
Acýlarýmý istanbula
Yanlýzlýðýmý Ýstanbula býrakýyorum,veee
Bensiz istanbulu sana armaðan ediyorum...!
Bu gece,
Kalemini kýrdým senin,
Ölüm fermanýný verdim,
daraðacýna kendi ellerimle çýkardým seni,
Ve ben sevgili,
Bu gece,seni gönlümde idam ettim...acýmayarakkkkk,
Titremedi elim,
Acýmadý yüreðim,
Aðlamadý gözlerim,
Ben bu gece,
Senin idamýndan sonra,
ikinci kez katil oldum sevgiliiiii...
Dayadým silahýmý Ýstanbulun alnýna,
acýmadým,sýktým sýktým kurþunlarýmý birbir,Ýstanbula
Elleri kanlý bir katilim artýk,
Ýstanbulun katiliyim,
Ýstanbulun ölümü sana armaðaným olsun...!
Kanlý ellerim,sana armaðaným olsun...!
YaLNýZKuRT...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.