Sevdim.
Gerçekten çok sevdim.
Gözlerim gözlerine deðdiðinde,
Gözlerimi kaçýracak kadar çok sevdim seni.
Ellerin deðdiðinde elime,
Ellerimi çekecek kadar sevdim.
Pek bir þey istemedim senden.
Seni istedim.
Sen benliðimi kaybettim dediðin de,
Aslýnda ben sen idim.
Sen hiç bir zaman bilmedin.
Bilmek istemedin çünkü,
Her þeyi anlayabilen güçlü biriydin sen,
Yenilmezdin,
Aðlamazdýn,
Hep kazanýrdýn sen.
Hep istediðin olurdu.
Zaman sanki senin kontrolün altýndaydý.
Onun için aðlattýn.
Onun için aþký bir savaþ haline getirip kazandýn.
Ama sevdim ben.
Yeminim olsun sevdim.
Bir baþkasý umurumda deðildi hiç bir zaman,
Çünkü bir baþkasý, sadece bir baþkasýydý,
Sen deðil...
Herkesi çýkarýp hayatýmdan,
Kimseyi bir seçenek yapmayýp.
Seni istedim ben.
Seninle olabilmeyi,
Seninle gülebilmeyi,
Aðlaya bilmeyi,
Saçmalamayý...
Seni istedim ben.
Olmadý,
Ama sevdim ben yeminim olsun sevdim.
Ve asla bir baþkasýna yer olmadý hayatýmda.
Evet, bekle diyorsan beklerim.
Senin yolunsa beklenir.
Çünkü sevdim ben ve nedenini hiç bilmeden sevdim.
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.