GÜLDESTE

GÜLDESTE


Güldeste en güzel beste sanki bir berçeste
Serçe yüreðinde en güzel sözlerle
Eser hep efil efil..
Kýsa saçlarý karýþýrken rüzgarda Marmara’ya
Boðaz akar su durulurdu nefesinde
Çünkü sevdalýydý hep Mustafa Kemal’ine...


Gönül kalk gidelim derdi edebiyat kahvesine
Dost söz bekler gönül "Neþe"
Öyleyse haydi durma biraz gülümse derdi sanki içinden
Kalpte bir heyecan gözde bir sevinç
Kýrk yýllýk fincanday beklerken kelimeler...



Kadýn gibi kadýn insan gibi insan hemde en hasýndan
Hani derler ya adam gibi adam
O Gönlü gül gibi gül bir Güldeste insanca...



Can oðul derdi o hep bana
Yazmak adýna verirdi durmadan cesaret kalemime
Emekleyen bir evlada el uzatýr gibi gönülden
iþte belki de bu yüzden sevdim onu en içten
Ýþte belki de bu yüzden birden "can annem" çýktý dilimden



Þimdi geçte olsa geçsem karþýna
Dersem "kýzýl" gülleri deste deste Güldeste
Gonca kokulu "KIZILYAR’lardan" atsam üstüne üstüne
Gül yapraðý bahar kokulu bir -Geçmiþ Olsun- desem
Alýr mý kýrýk ayak parmaklarýndaki sancýyý
Ya da bir þiir yazsam sana "NEÞE"lenir misin þimdiden
Ya da baðýþla desem benim bu geç kalmýþlýðýmý



Sarmaþýk olsun diye þifalar ayaklarýna
Hemencik iyileþmen için ettim iki dua
Yalýn ayak bir mart günü
Hem de martýsýz kýsýk çýðlýðýmla
Anne sevgisi mýsralarla düþlerken seni
Taa...en içten hem de en derinden seslendim
"CAN ANNEM GEÇMÝÞ OLSUN"... dedim iþte....








Sosyal Medyada Paylaşın: