.................................histeri krizinde yine kalem/þizofren bir þiire gebe
geceyi gündüze yetiþtiremezsin kadýn gündüzü de geceye ne ay dokunabilir güneþe ne güneþ sarýlabilir yýldýzýn birine su bile kir tutar þüphe düþmüþse yataðýna
ölüm bir dize ötede pusu kurmuþ þiire kol geze dursun yalnýzlýk ve yalnýz desinler yine umursama
sus kadýn kirpiklerinin gölgesinden sarkan acýlarý yüreðine göm nasýl olsa duyuramazsýn çýðlýðýný kaf daðýnýn ardýndakine
iyi yapýþtýramamýþlar sýfatlarý fiillerine eðreti duruyor tüm maskeler düzensizliðe kurulmuþ zemberek çatlamasýn diye yoruyorlar kendilerini boþ yere /sýrrý döküldüðünde yüzün geriye kalýr koskoca hüzün/
su götürmez bir yalnýzlýk seninkisi her gün yeni bir sürgün veriyor gecenin ayazý vurunca dizelerine sarýl kalemine
Sevil Nizamoðullarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil nizamoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.