Ah Vefa Ah
Ah vefa surun üfleniyor namert dudaklarda
Törpüleniyorsun masum libasýný giymiþ sahte rüyalarda
Açma hercai menekþeler gibi güneþe sürgün camlarda
Sahte gülüþlere iþvelenme
Mevsimler gibi deðiþir insan
Ne zaman durur, ne de yürür mekân
Hatýralar gibi vefa; anýlar gibi iþte
Akar gider görsel bir tablo gözlerinin önünden
Sen seversin ya;
Ah vefa ah bilsen ne, bilmesen ne
Hariçten gazel okumak mý?
Yoksa tam temasýyla tespit mi?
Bak akýyor tespihimden ya sabýr
Benek benek yanaklarýmda sukuta durmuþ gözyaþý
Ey hasretle yoðrulmuþ dualarýmýn lisaný sen vafa/sýzým
Þefkâte muhtaç sinemde ýs/sýzým
Sadrýma dokunan sözler kucaklaþýr hasretle vefam
Savrulur dudaklarýmdan gülkurusu bir sevda türküsü
Beyaz boyalý daðlara vefa
Zirvesindeyim iþte kývrýla, kývrýla sýzarým kaynaðýna pýnarýn
Ka(y)narmýsýn vefa içtikçe harlanan sevda denen suya
Þefkat akýyor eteklerinden sarýlýp sarmalamak yok mu?
Ah vefa ah!
Þanýna yakýþýr mý bilmiyorum sen söyle vefa sen söyle
Ýtirazýn olur mu surunu üfleyenlerden hesap sorsam
Senden deðerlim yok oysaki Ýstanbul da
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.