aþk; zifiri karanlýk içinde bir hece soðuk , bazen çokça uzak pembeye siyahýn tonlarýný görür oldu gözüm uzadýkça sancýlandý doðumum iyice...
günden-geceye anneden bebeðe dünü asýldým bugüne siz uyurken her gece özledim gül yüzlüm gelmedikçe
hem o ne özlemek... bir ok gibi saplandý hasreti kördü býçaðý oydu yüreðimi saðnak yaðmurlar, tuzlu inci taneleri kara sürmelerim de karýþtý boyadým geceyi
yüreðim parça parça olsa bu acýdan acýsýný da sevdim, saydým onu derman inanmadýnsa bu sözüme darý tanesini sor karýncadan balý peteði gez ardýndan bu fýtrat üzre yarattý yaradan
ben de aþký buldum bir tek yüreðime gizli bir el gibi dokunan siyah saçýmý alev kýrmýzý elleriyle okþayan mahmur gözlüm de sandý tüm kýzýllýðýyla yeni aðarýyor tan...
KEZÝBAN ÜLKER 01.03.13 04:34
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı Ülker Arıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.