MOR BENİZLİ LEYLAK

Düþmesin diye kaldýrdým baþýmý,
Mevsim gelince dinletemedim
Eridi türkülerime þu daðlarýn karý,
Aktý yüzüme doðru gözyaþý

Ýçerde karmakarýþýk notalar
Hepsi ayrý telden hüzzam çalar
Neye yorsam küs müsün?
Bir ’’Off’’ la bak yine viran buralar

Adýn duyar gibi oldum
Son/u noktalý bir ayrýlýk namesinde
Benzi mor bir leylak gibi soldum
Ya susuz topraklarýn duasý kime?

Döktüðüm yaþlarla besledim köklerimi
Yetmedi, yine de senden tek damla düþmedi
Artýk kalem tutamayan ellerine o da mý çok geldi?
Anladým gönül tellerin titremedi

Hikayenin sonu; ben sevdim o sevemedi...
Anlamak lazým zaten her seven sevilmedi.
Ellerimde açarsa bambaþka güzellikte bir çiçek,
Ona bakma yerde solan senindi.
Sosyal Medyada Paylaşın: