Bir an gelir yaþanmamýþ olur saniyeler Bir martý asýlý kalýr havada; kanatlarý açýk Güneþ susmuþ olur, tenin gibi ruhunda donar Rüzgarlar unutur yapraklara vurmayý ýlým ýlým Bulutlarý kýpýrdamaz gökyüzümün... Sen... Sen aklýma düþende... Buz kesilir bembeyaz köpükler dalgalarýn ucunda Bir karabatak denize dalarken kuyruðu dýþarda kalýr Liman taþlarýna düþen denizin suyu unutur geri dönmeyi Bir balýkçýnýn oltasý havada asýlý kalýr; inmez denize Balýkçýlar oltalarýný çekmeyi unuturlar denize attýktan sonra Sen... Sen aklýma düþende... Bir deklanþöre basýlmýþ gibi olur dünya Gözlerimin deðdiði her yer, her an takýlý kalýr zamansýzlýðýma Kýrmýzý gözbebekleriyle martýlar bile göz kýrpar dalgýnlýðýma Rüzgar kirpiklerimi okþayýp geçerken kendime gelirim Ellerim sýrýlsýklam, yüreðim delicesine atarken Sen... Sen aklýma düþende...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.