Nedense her daim yüzü gülmez Ýnsan denen canlýnýn. Günü geçmez sýzlanmadan, Günü geçmez isyansýz; Dile gelir yakarýþlar Sahip olmak için Ne varsa, Olmasa da ihtiyaç. Mal, mülk, para; Þan, þöhret Hepsi safsata, Söylediði sözün çoðu da palavra. Bir lokma, Bir hýrka Asla yetmez ona; Bilip bilmeden; Aslýný astarýný görmeden; Ýster de ister, Yeter ki sahip olsun Daha fazla herkesten. Ýnsan bu, Tatminsiz; Her þeyi olmalý Gerekli ya da gereksiz. Oysa saðlýk, huzur, Bir de dört duvarý Ve iki lokmasý olsun, yeter. Muhtaç olmadan hiç kimseye, Bir de her daim duasý; Þükür tek gereken Ve de sabretsin, Gerisi gelir Rabbin’ den.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.