ARZUHALİM YUNUS'A

Þarlatanlar haber verir gaibi,
Ateþ dilden dile düþtü yunus can.
Sofralara bomba konulmuþ gibi,
Lokma külden küle düþtü YUNUS CAN

Gülistaný yurt oldu da ayrýða,
Bu diyardan kim göç ede kim sýða?
Güç yetmedi üç beþ aklý sýyrýða,
Bülbül çölden çöle düþtü YUNUS CAN

Önümüzde senden bir iz kalsaydý,
Açtýrýrdýk susuzluktan solsaydý.
Saðaltýrdýk dikeninde olsaydý,
Yara gülden güle düþtü YUNUS CAN

Ýnsan olma erdemleri büküldü,
Atomlarý bir birinden söküldü.
Ah ettikçe yaprak yaprak döküldü,
Koptu yelden yele düþtü YUNUS CAN

Toprak oldu hakký hak bilen erler,
Þimdi kullar, kula boyun eðerler.
Yüreklere nakþettiðin deðerler,
Gör ki; halden hale düþtü YUNUS CAN

Dil yürekten ayrý durur, tezatta,
Uhreviyat tellal ile mezatta,
Ötelerden ellerini uzat ta,
Tut ki; selden sele düþtü YUNUS CAN

Yollar kayýp, karanlýktýr vallahi,
Ne bir dergâh kaldý, heyhat ne ahi.
Caza, popa kurban gitti ilahi,
Þimdi telden tele düþtü YUNUS CAN

Sosyal Medyada Paylaşın: