YARALI ŞİİR

Saçlarýmý daha çok okþa diye açmadým gözlerimi
Saðýrdý, dilsizdi, âmâydý uyanýklýðým
Sesi hiç bu kadar baðýrmadý yalnýzlýðýn
Duymadýn.

Üstünü almaya deðmeyen bozuk paralar gibi hayat
Yerine cývýk bir ciklet, tutuþturulan.
Ciðnedikçe kýtlama þeker olacaktý, kimbilir?
Bekleyemedim.

Unutsam, yeni unutmalar biriktirecektim.
Unutmadým bile bile.
Ýncinirken inciler biriktirdim yerine.
Sedefimi çatlatma pahasýna.

Düz yazdýðým çýðlýklarýmý
Ýte kalka dizelediðimde
Dilimin sus emrime itaatini bekledim.
Baþkaldýrdý.
Zor kullandým, zor oldu.
Bilmedim ayrýlýðýn bal ayý
Özleyince bitermiþ.

Yaralý bir asker gibi ölüme tutunmuþum
Þehadetim gururlu, maðrur.
Hile karýþtýrýlmamýþ çocuk kokularý burnumda.
........ gecelerde gözlerimi sýkýyorum üstüne.
_Sýfatýný sen koy, içimden öfkeli sýfatlar geçiyor, utanýrým_
Ölüyorsun.
Yüreðime sýktýðýn sözlerin gibi.

Senle kurduðum düþler yarým kalýyor hep
Tamamlama.
Yarým tamlar yerine tam bir yarým yeter bana.
Hep figüran kalmýþým düþlerimde.
Bu yüzden adam edemedim yüreðimi.
Arasý yok benle aþkýn.

Az sevdim, öz sevdim amma
Az/ýn içindeki "ötekiler " öldürdü beni .
Yarým yârim,
Yarýn yarým.

Hani sen üþüyünce ýsýtýrdým ben seni.
Hadi þimdi sen ötekilerle üþüt beni.

Sosyal Medyada Paylaşın: