Yine,yalnýzlýðýn arkasýna saklanýyorum.. Ve yine,onun karanlýðýnda boðuluyorum.. Bu oyun ne zaman bitecek?? Dört duvarýn boþluðundan ne zaman kurtulacaðým? Zihnimi kurcalýyor bu saçma düþünceler.. Ama ben!Yara izime dalýp, Baþka odalara kapanýyorum.. Diðerlerine kilit vurup! Labirente giriyorum.. Bir oyuna baþlýyorum.. Adý SONSUZLUK SALINCAÐI.. Yolunu kaybetmiþ bir yaprak gibi, savruluyorum.. Bir o yana , bir bu yana..
Söyleyin bana aynalar! Bu oyun ne zaman sona erecek?.. Ne zaman ýþýðýma yelken açacaðým?.. Ne zaman!!.
..♥ Emine Topel ♥..
Sosyal Medyada Paylaşın:
emine_topel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.