Gerçekleri yazacak mürekkebim yok her trene el sallayan bir þiirim mutlak
O manzarayý iyi bilirim
Pencerenin ardýnda gölgeler pencerenin ardýnda iyi gibiler
Yeþil otlarýn üstüne gün ýþýrken
Kuzularýn hatýrýna çimenliðe adým atmadan botlarýmý çýkardým
Sonsuza deðin yaþayan bir yýldýz olmadýðýný gün doðumunda fark ettim
Kapým aralýktý
Gözleri siyah bantlarla kaplý melekler
Sistem tabaðýný taþýyordu
Piraye uyandý aþk avlusunda tutulan duygularýný okþuyordu
Onun kadar acý çekmediðimden inançlýydým hala Tanrý’ya
Doðruldum
Ýyi misin?
iyi sayýlýrým
Kötü deðilsin!
Kötü sayýlmam
Yaþam süresince görülen kabuslarý hesaplayan bir makine icat edilmiþ
Görüntüler saydam bir o kadar ulu
Bir gün
Paravanýn arkasýnda buldum gözlüklerimi
“Kulaklarýna deðil” diyordu ýsrarla “Gözlerine Takacaksýn”
Görmeyi bilmedikten sonra ha saçlarýna ha kulaklarýna
Suçluyum !
Hayata deðil þiirlere yakýþtýðým uzun fakat aðýr romanlara
Hepsini ölüme tercih etmediðim için
Bilincim aþýk olmanýn sakat merdivenlerinde
Ýki basamak sonrasý …
Gerisi bana ait
Ýnsan yürüyüþü taklit etmeye çalýþan tekerlek
Ýnsandan daha hýzlýdýr
Ýnsanlýk ideallerimi babamýn icra dökümlerinde kaybettim
Size bir itiraf
“Hayatýmý renksiz sýrlarýn ölümsüz pitonlarýn mahvetmesine izin vermedim”
Çok aylý yýllarýmda
Giz ve sularý yaþamýn istisna yýlgýnlýklarýný
Gelen yeni trenlerde sorgulamadým
Sevgi’den ayrýlmamak beni diri tuttu
Sayýsýz kez çýplak teoriler ve haz dolu küvetlerde yýkandým
Önce ben gittim
Sonra þunlar
Suçsuz olduðunu bile bile insana hüküm verenler
Özgürlük savaþçýlarýný idam edenler
Anýt Kabir de Anýt Kabir gözü yaþlý içi paslý paþalar
Benden berbat görünüyorlardý
Komik fakat hüzünlü kuþlar
Hala havalanmadý
Düþünmem gerekiyor barýþ ve huzuru
Önce üstünü örttüðüm gerçeði düþündükten sonra
Koskoca savaþý
Savaþý yerle bir ederek
Sonra barýþ sonra
Barýþ
Çok deðiþtin sen !
Solcu olmak hep fakir kalmak sayýlmaz
Gönül zenginliðini züðürt tesellisi sayma kardeþim
Düþ gücünü kullan zehirli yýlanlarýn seni emzirmesine daha ne kadar
Daha kaç asýr dayanacaksýn
Bir Cuma günü geldim
Mübarek olduðunu unuttum çakýl taþlarýný cebimden çýkardýðýmda
Ýbadethane daðýlganlýðýný yaþýyordu
Ýçeri de az evvel dualar
Dýþarý da an evvel kýyýmlar ölümler
“Haksýzdým” suçlu…
Benim haksýz Suçluluk’um hayata deðil
“Þiirlere” uzak kaldýðým “romanlara” “ insanlýðýn avuç içinde kaybolmasýna”
Geçmiþ zaman
Haklýsýnýz
Hayýrlý bir Cuma’dan daha kutsal bir gün olamaz Bu Ülke’de…
Not: Sizi sizden kaçýracak özgürlük uyur uyuma uymayý terk ettiðiniz zaman gelecek
Sevgiler