Nağmelerim Gri Sarhoş

Ay buluta gizlenmiþ ,içinde saklý yüzün
Bende dinmeyen acý yüreðim yine hüzün

Bakýþýmda takýlý gittiðin günün izi
Þarkýlar anlatmýyor eskisi gibi bizi

Saklý duruyor hala söylediðin sözlerin
Artýk bakmýyor bana o bal rengi gözlerin

Yokluðunda sol yaným yuvasýz kuþlar gibi
Sanki Haziran günü yaþanan kýþlar gibi

Kafeste ruhum hapis sitemlerim taþýyor
Gülümseyen suretim cehennemi yaþýyor

Ne olur gelsen bir an buluþsak ayný yerde
Yalnýzlýk sokaðýnda birlikte dalsak derde

Rüzgar ýslýk çalýyor keman seslerine eþ
Sensiz bak ýsýtmýyor eskisi gibi güneþ

Yankýlanýyor sedan, yine bana küs müsün
Yoksa bana nazlanan , mavimsi bir düþ müsün.

Býraktým kalsýn meyler gene eski tadýnda
Naðmelerim gri sarhoþ sevgi senin adýnda

Solgun perdeler raksta mevsim baharda hazan
Ey sevgili! Olur mu seni anmadýðým an?

Mevsim son bahardadýr, yüreciðim nârdadýr;
Diyorum ki, her zaman malûl aklým yârdadýr.

Ýþte böyle sevgili, bak yine adým seni!
Yine; gittiðin yerden, gelecek sandým seni.

Hava Köseoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: