YAĞMUR DAMLALARI

Tarifsiz bir duygu bu
Sanki, sanki dolu dizgin akan
Bir ýrmak yataðýnda ki çýlgýn su.
Duygularým coþtukça,coþmada
Göçmen kuþlar misali varamadan sýlama
kýrýlmasýndan korkuyorum kanatlarýmýn..
Saymadým yýllarý dost deðil miyim ne..?
Unutmaktan korkmuyorum
Yoktu eski zaman doðuyorum yine
Anka kuþu gibi külümden
Hâyâllerimde...

Erosun okunu atlatmýþken
Þimdi yaðmura yakalanmakta neyin nesi
Çocukluk zamanlarým kadar duru deðil hiç birþey
Ne de kolaydý saklamak
Düþlerimi, bir çalý dalýna bebeðimin
Salýncaðý diye asmak ...

Kaldýr diyorum þu siyah perdeleri
Kaldýr...
Göremiyorum mor sümbülleri,
Duyamýyorum öten bülbülleri
Hani Anka kuþuydum ben..!
Þimdi hâyâllerime bu ihanet neden.?

Yok yok kandýrma kendini
Aðlamakta insanca, hem de en afillisinden
Olacaksa olsun zaten, öyle olsun
Deðsin gözlerimin yaðmasýna
Deðsin bunca yürek daðlamasýna..
Deðilmi ki düþtüm bu düþünce girdabýna
Varsýn olsun ,bugünde yaðmur bulutlarý dolsun
Gönül otaðýma..

Ýzmir bugün kapalý ,
Yakýþýtý Eylül tadýnda bir sabaha.
Hüznü de yaraþtý hani içteki gizli yana
Býraktým içimde ne varsa gökyüzüne
Yetiþsin diye yaðmur damlalarýna...

02/ 09 / 2006

Hava KÖSEOÐLU



Sosyal Medyada Paylaşın: