aşkın leşi kül tablasında yakılır

sessizliði kaybettik önce
sensizliðe katlandým bu sayede
sabahýnda seviþtiðimiz gece
aþkýmýz kadar ölümlüydün.

sen gittikten sonra ,
þarapçý mekaný mezarlar aradým.
sen susunca ,
herkes konuþmaya baþladý.
bana ’kimsin?’ diye soranlara
gittiðin yolu gösterdim

bulanýk bir rüyada
neye benzediðini hatýlamayacaðýn
silik bir figurandým

kabul , aðladým , ve
üzerimde eðreti duran bu mutluluðu
haketmiyorum dercesine
seni sevdim.

aþkýmýzý , gölün sýð yerine gömdüm
üzerinde dört sigara söndürdüm.

soranlara ’kurtaramadým’ dedim
son nefesimi , son sigarama
ayýrdým.

o gecenin sabahýnda
ve karanlýk gecede
yýldýzlarýn sönmesini beklerken
sabahýn olduðu
kül tablasýnýn dolduðu dakika

sigaraný kalbimde söndür istedim
ama þimdi
izmaritini mezar taþý niyetine
ara sýra görüp hüzünleneceðin
bir yerine sok sevgilim.










Sosyal Medyada Paylaşın: