DÜNYA ÇINAR İNSAN YAPRAK.!

Ömür dediðin ne bir su misali,
Kaynaktan deryaya akýp gidiyor.
Yaradýlýþ toprak gark oluþ toprak,
Gözler kara yere bakýp duruyor.!

Ben dünyayý bir çýnara benzettim,
Dallarýný insan ile bezettim.
Üç beþ mýsra meramýmý arz ettim,
Her an bir yapraðý döküp duruyor.!

Ýster yirmisinde isterse yetmiþ,
Doðduðun gün vade tükenmiþ gitmiþ.
Kaç soluk alýþýn hesap edilmiþ,
Toprak yaþa bakmaz çekip duruyor.!

Her ömrün vardýr bir hazan mevsimi,
Belli deðil ayý yýlý takvimi.
Lokman hekim sorar bu dert irsimi,
Çaresiz boynunu büküp duruyor.!

Yara dersen türlü türlü dert türlü,
Kimisi katmerli kimi püsküllü.
Bize ise piyangoymuþ ödüllü
Felek üst üstüne yýðýp duruyor.!

Bende tutup suçu attým feleðe,
Sanki o gidecek hesap vermeye.
Yýrttýk deyip devam isyan etmeye,
Sol yandaki melek yazýp duruyor.!

Onlara ayandýr bize karanlýk,
Aðzýmýzdan çýkan söz tutanaklýk.
Ha dünyada ha ahrette kurbanlýk,
Amel defterini dürüp duruyor.!

Bu dünyada iki þey lazým imiþ,
Sanmayýn gayrýsý lazým deðilmiþ.
Biri "Akýl" Mevla her kul’a vermiþ,
Can tövbe istiðfar edip duruyor.!

Dünya çýnar misal insan yapraðý,
Kenan bilir sadýk yari topraðý.
Ýman ile baðlý göbeðim baðý,
Boþa geçen ömre yanýp duruyor.!

TÝRYAKÝ altmýþa doðru yürüyor,
Amentü billahi nedir biliyor.
Aklýna düþtükçe tövbe ediyor,
Doksan dokuzluðu çekip duruyor.!

23 Þubat 2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: