Deðeri kaç eder, sevgilerin Kaç eder deðeri, puslu þehla gözlerin Alýcýsý çýkar mý ince yalanlarla, süslü sözlerin ? Sayýsý bile bilinmiyor yüze takýlan maskelerin Artýk rengi karardý, buz tutan sahte yüreklerin Kimse dönüp bakmýyor çýðlýklarýna annelerin Düþmüþ bir ateþ tam içine çocuk yüreklerin Bak ! rengi soldu ateþ döken gelinciklerin.
Kirleniyor gökyüzü. Uçamýyor Kanatlarý kýrýlmýþ ak güvercinlerin. Gri bir bulut üstünü örtmüþ Beton yýðýný sevimsiz kentlerin. Isýnmýyor Soðuk karanlýðýna iþlemiþ gecenin. Ne merhamet, ne sevgi Ýhanetle riya Yerleþmiþ tam içine is kokan yüreklerin Nereyi tutmaya çalýþtýysam kirleniyor ellerim.
Kirleniyor gökyüzü. Vurgun yemiþ derinliði mavilerin Zifir yürümüþ özüne tüm güzelliklerin Öyle ya bak ! Mýsralarý bile deðiþmiþ yazýlan þiirlerin Kelimeler kaçak yaþýyor içinde cümlelerin Hiç kimse farkýnda bile deðil Tüm bu oldu bittilerin Þimdi ! Eðilip öpüyorum anlýndan geleceðin Tutmaya çalýþtýðým ellerini Okþuyorum incitmeden Boynunu büküyor yaþam Nemli kirpikleri.